Φοβού τις γαλοπούλες (μιαν τέτοια) γέμιση φέρουσες!!! Αντίο 2018!

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή για γέμιση χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας (αλλά και χήνας, πάπιας, κόκκορα). Και είναι ενδιαφέρουσα διότι, πέραν από τα πλούσια (και γευστικά) υλικά, περιέχει και ένα ριζότο λαχανικών με κουρκουμά, που την κάνει εξόχως νόστιμη και αρωματική.
Η βασική συνταγή είναι η “Κλασική γέμιση γαλοπούλας” της Sitronella, στην οποία έκανα μία σειρά από αλλαγές, άλλες μεγαλύτερες και σημαντικότερες και άλλες μικρότερες. Το αποτέλεσμα ήταν μία πολύ χορταστική και πολύ νόστιμη γέμιση, που έβγαλε τα καλύτερά της όταν το λίπος της γαλοπούλας που ψηνόταν παρέσυρε μαζί του στο ταψί με τις πατάτες χρώματα και αρώματα και έφτιαξαν ένα υπέροχο υγρό μέσα στο οποίο σιγομαγειρεύτηκαν οι πατατούλες και έγιναν θεϊκά νόστιμες!!!
Αυτό βέβαια είχε σαν συνέπεια η προσοχή όλων όσων θα καθίσουν γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι να συγκεντρωθεί πάνω της, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα κάθε άλλη ετοιμασία της νοικοκυράς. Και αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο για μία οικοδεσπότισσα... Αυτό έγινε και στο δικός τραπέζι... Η φετινή γαλοπούλα ήταν ο ...Δούρειος Ίππος που, τελικά, κέρδισε τις καρδιές όλων! Γι’ αυτό και λέω να τις φοβάστε εκείνες τις γαλοπούλες που έχουν μία τέτοια γέμιση μέσα τους. Επισκιάζουν κάθε άλλη προσπάθεια!!!
Φοβού τις γαλοπούλες (μιαν τέτοια) γέμιση φέρουσες!!! Αντίο 2018!
Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή για γέμιση χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας (αλλά και χήνας, πάπιας, κόκκορα). Και είναι ενδιαφέρουσα διότι, πέραν από τα πλούσια (και γευστικά) υλικά, περιέχει και ένα ριζότο λαχανικών με κουρκουμά, που την κάνει εξόχως νόστιμη και αρωματική.
Η βασική συνταγή είναι η “Κλασική γέμιση γαλοπούλας” της Sitronella, στην οποία έκανα μία σειρά από αλλαγές, άλλες μεγαλύτερες και σημαντικότερες και άλλες μικρότερες. Το αποτέλεσμα ήταν μία πολύ χορταστική και πολύ νόστιμη γέμιση, που έβγαλε τα καλύτερά της όταν το λίπος της γαλοπούλας που ψηνόταν παρέσυρε μαζί του στο ταψί με τις πατάτες χρώματα και αρώματα και έφτιαξαν ένα υπέροχο υγρό μέσα στο οποίο σιγομαγειρεύτηκαν οι πατατούλες και έγιναν θεϊκά νόστιμες!!!
Αυτό βέβαια είχε σαν συνέπεια η προσοχή όλων όσων θα καθίσουν γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι να συγκεντρωθεί πάνω της, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα κάθε άλλη ετοιμασία της νοικοκυράς. Και αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο για μία οικοδεσπότισσα... Αυτό έγινε και στο δικός τραπέζι... Η φετινή γαλοπούλα ήταν ο ...Δούρειος Ίππος που, τελικά, κέρδισε τις καρδιές όλων! Γι’ αυτό και λέω να τις φοβάστε εκείνες τις γαλοπούλες που έχουν μία τέτοια γέμιση μέσα τους. Επισκιάζουν κάθε άλλη προσπάθεια!!!
Οδηγίες μαγειρέματος
- 1
Κατ’ αρχήν ετοιμάζουμε τα κάστανα, είναι αυτά που θέλουν τον πιο πολύ χρόνο. Μπορείτε να κάνετε αυτήν την προετοιμασία από την προηγουμένη, για να μην πιεσθείτε την ημέρα του φαγητού. Εδώ θα δούμε μόνον τα πολύ βασικά, μπορείτε όμως να βρείτε στο site αναλυτικές οδηγίες για την προετοιμασία τους, ώστε το καθάρισμά τους να είναι πολύ απλή και γρήγορη υπόθεση (εδώ: “Πώς καθαρίζουμε (βρασμένα) κάστανα”).
- 2
Ξεπλένουμε λοιπόν τα κάστανα και τα χαράσσουμε τόσο στη (σκληρή) βάση τους όσο και στα δύο (φαρδιά) πλαϊνά τους.
- 3
(το μαχαιράκι πρέπει να είναι κοφτερό και θα το γέρνουμε χαράζοντας, δεν θα το έχουμε κάθετα στην επιφάνεια του κάστανου, για να σχίσει μόνον τη φλούδα του και να μην τραυματίσει τη σάρκα του (κάτι ανάλογο με ό,τι κάνουμε ξεφλουδίζοντας ένα πορτοκάλι). Με το χάραγμα επιτρέπουμε στο νερό του βρασμού (και το λάδι) να μπουν κάτω από τη φλούδα και να τη μαλακώσουν και τη φουσκώσουν, διαχωρίζοντας τη σάρκα από την εσωτερική μεμβράνη και από τη φλούδα τους.
- 4
Τα ρίχνουμε σε κατσαρόλα με βραστό, αλατισμένο, νερό, στο οποίο προσθέτουμε 3-4 δαφνόφυλλα (ή/και φασκόμηλο), 1 καυτερή πιπερίτσα, σέλινο, ίσως μία σκελίδα σκόρδο και 1 κουταλιά ελαιόλαδο. Τα βράζουμε για 30 λεπτά περίπου από τη στιγμή που το νερό ξαναρχίσει να κοχλάζει έντονα.
- 5
Στο τέλος αυτού του χρόνου αποσύρουμε την κατσαρόλα από το μάτι, αφήνοντας όμως τα κάστανα μέσα για να διατηρηθούν ζεστά και αρχίζουμε να καθαρίζουμε 3-4 τη φορά. Έτσι τα κάστανα δεν προλαβαίνουν να κρυώνουν και δεν σφίγγει ξανά η εσωτερική τους μεμβράνη πάνω στη σάρκα τους. Τα αφήνουμε στην άκρη, μέχρι να αρχίσει το μαγείρεμα της γέμισης.
- 6
Παράλληλα, προετοιμάζουμε και τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης: Ρίχνουμε τις σταφίδες σε ένα μπολ, προσθέτουμε νερό (ή και κονιάκ οι πιο μερακλήδες!) και τις αφήνουμε να μουλιάσουν για ένα μισάωρο τουλάχιστον.
- 7
Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι. Το βάζουμε σε μπολάκι και το αφήνουμε στην άκρη.
- 8
Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε και τα καρότα. Τα βάζουμε σε μπολάκι και τα αφήνουμε και αυτά στην άκρη.
- 9
Πλένουμε και ψιλοκόβουμε το σέλερυ. Θα χρησιμοποιήσουμε όχι μόνον τα πράσινα φύλλα του, αλλά και τα κοτσάνια, πολύ ψιλοκομμένα και αυτά. Εδώ θέλει πάντα λίγο παραπάνω προσοχή από μέρους σας, πριν χρησιμοποιήσουμε τα κοτσάνια του σέλερυ (ολόκληρα ή ψιλοκομμένα) αφαιρούμε τις ενοχλητικές ίνες που τα διατρέχουν κατά μήκος. Είναι εκνευριστική δουλειά (γιατί έχει πολλές ίνες) αλλά είναι απαραίτητη για να είναι ευχάριστο αυτό το τραγανό και πολύ αρωματικό λαχανικό. Το αφήνουμε και αυτό στην άκρη.
- 10
Τελευταία, λίγο πριν τα ρίξουμε στο τηγάνι, κόβουμε και τη μελιτζάνα σε μικρά κυβάκια. Αυτή...δεν την αφήνουμε στην άκρη, πάει κατευθείαν για το τηγάνι (για να μην οξειδωθεί και μαυρίσει).
- 11
Ανεβάζουμε λοιπόν ένα τηγάνι στο μάτι με 3 κουταλιές καλό ελαιόλδο και, όταν ζεσταθεί αυτό καλά, ρίχνουμε τα κυβάκια της μελιτζάνας να σοταρισθούν και να νοστιμέψουν. Μετά από 6-7 λεπτά προσθέτουμε τις φέτες των μανιταριών. Επειδή οι μελιτζάνες θα έχουν πιει όλο το ελαιόλαδο, προσθέτουμε άλλες 2-3 κουταλιές.
- 12
Προσθέτουμε και τα φυλλαράκια του δενδρολίβανου πολύ-πολύ ψιλοκομμένα. Επειδή είναι σκληρά δεν θέλουμε να τα αντιλαμβανόμαστε στο φαγητό, επιθυμούμε όμως σφόδρα το άρωμά τους! Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι,
- 13
.και μαγειρεύουμε για άλλο ένα 10λεπτο, να νοστιμέψουν τα μανιτάρια. Τα αφαιρούμε από το τηγάνι, τα βάζουμε σε πιάτο και τα αφήνουμε προσωρινά στην άκρη.
- 14
Προσθέτουμε ακόμη λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι και ρίχνουμε τον κιμά. Με ξύλινο κουτάλι τον σπάμε σε μικρά κομματάκια και τον τσιγαρίζουμε μέχρι να καβουρδισθεί ελαφρά και πάρει ένα ωραίο χρωματάκι. Επειδή θα έχει και συνέχεια το σοτάρισμά του δεν τον αφήνουμε να γίνει εντελώς, ένα 3λεπτο είναι καλά, όσο σπάμε τον κιμά.
- 15
Κόβουμε το λουκάνικο σε μικρά κυβάκια και το προσθέτουμε στον κιμά. Προσθέτουμε και το κρεμμύδι. Σοτάρουμε για άλλο ένα 3λεπτο, να μαλακώσει το κρεμμύδι. Προσθέτουμε και τα αρωματικά μας (κύμινο, μπαχάρι) και το αλάτι-πιπέρι.
- 16
Σειρά έχει το σέλερυ και οι σταφίδες. Ανακατεύουμε και πάλι καλά και συνεχίζουμε το μαγείρεμα για άλλα 3-4 λεπτά. Εάν έχουμε μουλιάσει τις σταφίδες σε νερό, θα σβήσουμε με 1/2 ποτήρι κόκκινο κρασί. Εάν έχουν μουλιάσει σε μπράντυ, θα σβήσουμε ρίχνοντάς το μέσα στο τηγάνι. Αφήνουμε να εξατμισθεί το αλκοολούχο μέρος του και να μείνουν στη γέμιση μόνο τα αρώματά του.
- 17
Προσθέτουμε και τα βρασμένα και καθαρισμένα κάστανα και ανακατεύουμε. Μαγειρεύουμε λίγα λεπτά ακόμη να νοστιμίσουν από την υπόλοιπη γέμιση,
- 18
.και ξαναρίχνουμε πίσω στο τηγάνι τα σοταρισμένα μανιτάρια με τη μελιτζάνα. Ανακατεύουμε και πάλι καλά, συνεχίζουμε το μαγείρεμα για 2-3 λεπτά ακόμη και αδειάζουμε το τηγάνι σε κάποιο σκεύος, ελευθερώνοντάς το για τη συνέχεια.
- 19
Διότι υπάρχει και συνέχεια! Τα καρότα και το ρύζι δεν τα έχουμε ακόμη χρησιμοποιήσει, σωστά; Όχι γιατί ξεχάσθηκαν αλλά επειδή θα φτιάξουμε ένα είδος risotto και αυτό θα ανακατέψουμε με την υπόλοιπη γέμιση. Λάδι λοιπόν στο τηγάνι και όταν ζεσταθεί καλά, σοτάρουμε εκεί μέσα τα καρότα,
- 20
.τα σοτάρουμε σε δυνατή φωτιά και μετά από ένα 5λεπτο, όταν θα έχουν μαλακώσει αρκετά, προσθέτουμε και το ρύζι. Το σοτάρουμε για 2-3 λεπτά και προσθέτουμε ένα φλυτζάνι νερό. Χαμηλώνουμε την ένταση στο μάτι και σιγοβράζουμε μέχρι να εξατμισθεί το νερό.
- 21
Προσθέτουμε ένα κουταλάκι κουρκουμά και ανακατεύουμε να αρωματίσει και να δώσει χρώμα στο “risotto” μας. Όταν εξατμισθεί το νερό, προσθέτουμε άλλη μία ίδια ποσότητα και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, μέχρι να μαλακώσει το ρύζι, προσθέτοντας κάθε φορά που θα χρειασθεί και άλλο νερό.
- 22
Αποσύρουμε το τηγάνι από το μάτι και προσθέτουμε το φρέσκο βούτυρο κομμένο σε κυβάκια. Ρίχνουμε και 2 κουταλιές τριμμένο parmigiano και ανακατεύουμε καλά να χυλώσουν το “risotto” μας.
- 23
Επιστρέφουμε τη γέμιση του κιμά, ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθούν και...τελειώσαμε. Τόσο απλά, τόσο ξαφνικά! Η γαλοπούλα περιμένει να γεμίσει και δεν πρόλαβα καν να βγάλω φωτογραφίες με την έτοιμη γέμιση.
Cooksnaps
Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!
Παρόμοιες συνταγές
-
Κλασική γέμιση γαλοπούλας Κλασική γέμιση γαλοπούλας
Μια κλασσική γεύση. Φτάνει για μια γαλοπούλα μέτρια, γύρω στα 4-5 κιλά.Λίγα μυστικά ακόμαΗ γέμιση αυτή, αν είναι στεγνή, υγραίνεται με λίγο ακόμα μπράντυ. Αν θέλουμε γεμίζουμε έτσι όπως είναι τη γαλοπούλα, αλλιώς βράζουμε τη γέμιση σε κατσαρόλα. Sitronella -
Χριστουγεννιάτικη γέμιση ψητή με μανταρίνι Χριστουγεννιάτικη γέμιση ψητή με μανταρίνι
Υπάρχουν πολλές συνταγές για γέμιση γαλοπούλας, άλλες τις ψήνεις στην κοιλιά της γαλοπούλας, άλλες σε λαδόκολλα πλάι στη γαλοπούλα. Τώρα θα σας δώσω μια συνταγή «για ψητή γέμιση σαν ρολό».Είναι μια ωραία ιδέα την οποία την έχετε ετοιμάσει από το προηγούμενο βράδυ και την ψήνετε την επόμενη λίγη ώρα πριν το φαγητό. Αννα Κούκη "Συνταγές και Συμβουλές της Άννας" -
Καρότα βουτύρου, σοταρισμένα στο τηγάνι Καρότα βουτύρου, σοταρισμένα στο τηγάνι
Τα καρότα στο βούτυρο είναι ένα απλό πιάτο, ίσως η πιο εύκολη και γρήγορη συνταγή για να μαγειρέψουμε τα καρότα ως συνοδευτικό, που μπορεί ικανοποιήσει ακόμα και εκείνους που τα καρότα δεν τους αρέσουν και ιδιαίτερα. Ίσως επειδή με αυτόν τον τρόπο καρότα μαγειρεύονται στο βούτυρο και παραμένουν τραγανά και όχι μουσκεμένα και μαλακά, όπως συμβαίνει όταν βράζονται ή μαγειρεύονται σε λίγο νερό.Κόβουμε τα καρότα σε ροδέλες μέτριου πάχους, ούτε πολύ λεπτές γιατί θα καίγονταν εύκολα, ούτε πολύ χοντρές, γιατί θα δυσκόλευαν το μαγείρεμα. Το ιδανικό είναι, εάν υπάρχει, να χρησιμοποιήσουμε ένα μαντολίνο ή έναν κοφτή λαχανικών, που μας επιτρέψει να κόβουμε τα καρότα στο ίδιο πάχος –γύρω στα 8 χιλιοστά– και γρήγορα. Μπορούν να γίνουν χρησιμοποιώντας μόνο βούτυρο ή –όπως θα δείτε πιο κάτω– ανακατεύοντας βούτυρο και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, για να έχουμε ένα ελαφρώς πιο ελαφρύ πιάτο αλλά και για να ανεβάσουμε το “σημείο καπνού” του βουτύρου (από τους 163-190 βαθμούς στους 193-210), για να μη μας καεί και μαυρίσει τα καρότα.#ΧρυσήΠοδιά23 ggr -
Χριστουγεννιάτικη γέμιση για την γαλοπούλα με κιμά 🎄❤️🎄🦃🎄❤️🎄 Χριστουγεννιάτικη γέμιση για την γαλοπούλα με κιμά 🎄❤️🎄🦃🎄❤️🎄
Η συνταγή μου βασίζεται στην χριστουγεννιάτική γέμιση της μαμάς μου και είναι μία από τις δύο που μας έφτιαχνε♥️❤️♥️🎄🎄🎄#ΕπιλέγωΝαΜαγειρεύω#worldfoodday#ημερολόγιο2023#κλικ#γαλοπούλα#Χριστούγεννα#Σάββατο#χρόνιαπολλά#christmas#turkey#κόντρες Lena K -
Γέμιση γαλοπούλας με ξινόμηλα και κάστανα Γέμιση γαλοπούλας με ξινόμηλα και κάστανα
Η συνταγή αυτή φτάνει για γαλοπούλα γύρω στα 4 κιλάΕίναι μια πολύ νόστιμη και γλυκιά γέμιση.Επειδή δεν έχει πολλά υγρά, αν γίνει στην κατσαρόλα χρειάζεται πολύ προσοχή γιατί αρπάζει εύκολα. Εγώ την έκανα σε γάστρα μέσα στο φούρνο (όταν χρειάστηκε να φτιάξω μόνο τη γέμιση). Sitronella -
Κατσαρόλα με μακαρόνια στο φούρνο, με λουκάνικα και πιπεριές Κατσαρόλα με μακαρόνια στο φούρνο, με λουκάνικα και πιπεριές
Ένα εξαιρετικό πιάτο από τον chef Βασίλη Καλλίδη. Τον είδα να το ετοιμάζει σε ένα επεισόδιο της εκπομπής «Νόστιμη Γη» και μου έκανε εντύπωση η ευκολία του σε συνδυασμό με το γευστικό αποτέλεσμα που φανταζόμουν ότι θα είχε.Ήδη μισο-βρασμένα χοντρά μακαρόνια μπαίνουν στο φούρνο μαζί με κομματάκια λουκάνικου, πιπεριές, τοματίνια και τυρί και ολοκληρώνουν το μαγείρεμά τους, καλά κλεισμένα με μία διπλή στρώση από λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο, μέσα στους ίδιους τους υδρατμούς που δημιουργούνται στο εσωτερικό του “πακέτου”.Ακολουθώντας τις γενικές κατευθύνσεις και την ιδέα της συνταγής, έκανα πολλές αλλαγές, άλλες υποχρεωτικές (spaghetti αντί για χοντρά μακαρόνια παστίτσιο που δεν είχα) και άλλες από επιλογή (εκτός από το λουκάνικο τηγάνισα και τις πιπεριές, προσέθεσα μελιτζάνα και κολοκυθάκι, αύξησα την ποσότητα της ντομάτας, χρησιμοποίησα δύο είδη τυριών), αλλά η γενική ιδέα δεν άλλαξε, είναι αυτή του chef.Ο οποίος μας χάρισε ένα υπέροχο δείπνο προχθές το βράδυ που ήρθαν στο σπίτι ένα ζευγάρι φίλων με τα παιδιά τους, να περάσουμε λίγες ώρες στον κήπο. Δροσερή ατμόσφαιρα (μετά από ένα τριήμερο αφόρητου καύσωνα ήταν απολαυστικό το ευεργετικό αεράκι), σχεδόν απόλυτη ησυχία (οι Αθηναίοι βρίσκονται πια στις παραλίες), παγωμένες μπύρες για τους μεγάλους και αναψυκτικά για την Έρρικα και τους φίλους της και πιάτα που μοσχοβολούσαν πάνω από το άρωμα των τριαντάφυλλων! Ευχαριστούμε Καλλίδη! ggr -
Βελούδινη κρέμα μελιτζάνας με ricotta 🍆 Βελούδινη κρέμα μελιτζάνας με ricotta 🍆
Μία νόστιμη, αφράτη και αρωματική κρέμα μελιτζάνας, που θα φτιάξετε πολύ εύκολα, γρήγορα και με απλά υλικά, και αυτή θα σας το ανταποδώσει πολλαπλά, είτε συμμετέχοντας σε υπέροχες σαλτσούλες για πιάτα ζυμαρικών, είτε συνοδεύοντας ιδανικά πιάτα με ψάρι, είτε ακόμη για να σας κόψει τη λιγούρα, αλειμμένη πάνω σε μία ταπεινή φρυγανιά.Μία παρόμοια συνταγή (“Αέρινη” mousse μελιτζάνας) υπάρχει ήδη στο site και μπορείτε να τη δείτε εδώ: https://cookpad.wasmer.app/gr/sintages/3086665-aerini-mousse-melitzanas.Δυσκολία πιάτου: Εύκολο. Κόστος πιάτου: Χαμηλό. Χρόνος ετοιμασίας: 5 λεπτά. Χρόνος ψησίματος: 35 λεπτά. ggr -
Carabaccia, η ταπεινή (πλην super υπέροχη) σούπα της Φλωρεντίας Carabaccia, η ταπεινή (πλην super υπέροχη) σούπα της Φλωρεντίας
Αν και είναι γνωστή κυρίως (αλλά και λανθασμένα) για τα πιάτα της με βάση το κρέας (όπως, για παράδειγμα, το πιο γνωστό από όλα, η “bistecca alla fiorentina”), η κουζίνα της Τοσκάνης είναι πολύ πλούσια και χαρακτηρίζεται κυρίως από πιάτα φτωχικά και αγροτικής προέλευσης.Κάθε πόλη της περιοχής ανέπτυξε μέσα στο πέρασμα του χρόνου τις δικές συνταγές, διαφορετικές από εκείνες που δημιούργησαν οι παραδιπλανές της (αποτέλεσμα και της πολιτικής απομόνωσης που τις χώριζε ιστορικά).Πρόκειται για κατ’ εξοχήν πιάτα που στοχεύουν στην ανακύκλωση φαγητού που έχει περισσέψει τις προηγούμενες ημέρες, πραγματικά έργα ιδιοφυΐας, που έδωσαν ζωή σε αριστουργήματα ανεκτίμητης νοστιμιάς.Θέλετε ένα-δυό γρήγορα παραδείγματα; Θυμηθείτε την επαναχρησιμοποίηση του μπαγιάτικου ψωμιού στα crostini και στις bruschetta, τις minestre, αλλά και τις σούπες με βάση το κρέας της προηγούμενης ημέρας και λαχανικά εποχήςΣήμερα θα δούμε μία τέτοια συνταγή σούπας, την “Carabaccia”, γέννημα-θρέμμα της Φλωρεντίας, για την οποία οι κάτοικοι της περιοχής πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι ο πρόγονος της γαλλικής “soupe à l'oignon ”. Όταν η Αικατερίνη των Μεδίκων πήγε, γύρω στα μέσα του 16ου αιώνα, να παντρευτεί τον Ερρίκο των Valois και να γίνει αργότερα βασίλισσα της Γαλλίας, κουβάλησε στις βαλίτσες της και τη συνταγή της Carabaccia, την οποία επεξεργάσθηκαν οι σεφ της γαλλικής αυλής, για να οδηγηθούν τελικά στη διάσημη κρεμμυδόσουπα. ggr -
Ψητές γαρίδες εμπνευσμένες από την κρεόλικη κουζίνα Ψητές γαρίδες εμπνευσμένες από την κρεόλικη κουζίνα
Για τον Emeril Lagasse, τον σπουδαίο αυτόν μάγειρα της κουζίνας του αμερικάνικου νότου, σας έχω ξαναμιλήσει με την ευκαιρία μίας προηγούμενης συνταγής που είχα ανεβάσει, για ένα ΣΠΟΥΔΑΙΟ πιάτο (από κάθε άποψη, νοστιμιάς, μαγειρικού ενδιαφέροντος, παράδοσης, κ.α.), την Jambalaya (“Από τη Λουϊζιάνα, με αγάπηJambalaya”.Τις προάλλες, βρήκα μία συνταγή της Λεονί Σταφυλά, εμπνευσμένη –όπως λέει η ίδια- από τον chef Lagasse, σε ελληνικό site αυτή τη φορά (στο “bostanistas.gr”). Με καταβολές στην κρεόλικη κουζίνα, οι ψητές αυτές γαρίδες με την έντονη παρουσία των μυρωδικών, είναι ταυτόχρονα πολύ απλές στην ετοιμασία τους και πολύ-πολύ νόστιμες και αρωματικές.Λίγα μυστικά ακόμαΑυτή είναι μία συνταγή που, εκτός από τα βήματα κοντά στο τηγάνι, την έκανε εξ’ ολοκλήρου η Έρρικα. Σαν προοπτική, να εμπλακεί πιο ενεργά στην κουζίνα, ελαφραίνοντας λίγο τη μαμά (και τις λίγες φορές τον μπαμπά) μου φαίνεται ενδιαφέρουσα! Ουφ!!!Όπως λέω κάπου πιο πάνω, εμείς χρησιμοποιήσαμε μόνο το 1/2 κιλό γαρίδες, 12 κομμάτια ήσαν, με όλη την ποσότητα των υπόλοιπων υλικών. Άλλες τόσες, το υπόλοιπο 1/2 κιλό, το κράτησα στην κατάψυξη για άλλη, διαφορετική συνταγή. Θα μου πείτε «και γιατί μας το λες αυτό;» Θα δείτε αμέσως τώραΤα κελύφη, λοιπόν, που αφήρεσα από τις γαρίδες, τι τα έκανα; Τα πέταξα; Προς Θεού ΟΧΙ! Τα κράτησα. Μαζί με τα κεφάλια και τα κελύφη από το υπόλοιπο 1/2 κιλό θα μου δώσουν τον πιο νόστιμο ζωμό που μπορείτε να φαντασθείτε, θα φτιάξω ένα ονειρικό risotto με αυτόν. Απλά τώρα, μόνο με τα τωρινά (και χωρίς τα κεφάλια, που χρειαζόντουσαν στην εκτέλεση ετούτης εδώ της συνταγής) δεν αρκούσαν. Υπομονή…. ggr -
Spaghetti alla Vesuviana. Ένα “ηφαίστειο” στο πιάτο σας Spaghetti alla Vesuviana. Ένα “ηφαίστειο” στο πιάτο σας
Spaghetti alla vesuviana, η πρωτοξάδελφη των spaghetti alla puttanesca, είναι ένα πρώτο πιάτο γρήγορο, απλό και μπορεί να σας βγάλει ασπροπρόσωπες σε κάθε περίπτωση που θα βρεθείτε με “ξαφνικούς επισκέπτες της τελευταίας στιγμής”.Τα υλικά της συνταγής είναι από εκείνα που συνήθως δεν λείπουν από ένα σπίτι και …ιδού! Μέχρι να πείτε κύμινο τους έχετε όλους μαζεμένους στο τραπέζι να περιμένουν να ευχαριστηθούν αυτό το πιάτο που …“η μυρωδιά του τους σπάει τα ρουθούνια”.ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ για παιδιά και νέους/νέες που δεν έχουν συνηθίσει τα καυτερά. ggr -
Μοσχαράκι σε αναποδογυριστό πιλάφι Μοσχαράκι σε αναποδογυριστό πιλάφι
Αυτή η σημερινή είναι μία συνταγή που θα κάνει πάταγο!!! Εντυπωσιακή στην εμφάνιση όσο και απολαυστικά νόστιμη, θα ξετρελλάνει τους συνδαιτυμόνες σας. Είτε αυτοί είναι επισκέπτες που τραπεζώνετε, είτε, απλά, οι δικοί σας άνθρωποι. Μόνο που με αυτούς τους τελευταίους θα ανοίξετε μεγάλους μπελάδες, αφού θα σας ζητούν με κάθε ευκαιρία να τους ξαναφτιάξετε το φαγητό…Η συνταγή (διαβάζω) είναι ανατολίτικη στην προέλευσή της. Συνηθίζεται στη Νότια Τουρκία, στην περιοχή της Αντιόχεια, κοντά στα σύνορα με την Συρία. Παραπλήσια τη συναντά κανείς και σε αυτή την ίδια τη Συρία, στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και αλλού.Εγώ όμως την βρήκα σε ένα ευρωπαϊκό site, δίγλωσσο (ελληνικά και ιταλικά), το “il laboratorio di mm_skg” και από εκεί είναι που την αντέγραψα, με κάποιες αναπόφευκτες αλλαγές (με έλειπαν υλικά και εγώ ήθελα να την κάνω “εδώ και τώρα”). Εξαιρετική συνταγή, πολύ σωστές οι οδηγίες που τη συνόδευαν, για άλλη μία φορά ένοιωσα δικαιωμένος που εμπιστεύθηκα το blog της “mm”, της Μαρίνας Μαυρομάτη δηλαδή. Εάν σας τραβάει το ενδιαφέρον, εδώ είναι για να την ακολουθήσετε…Λίγα μυστικά ακόμα[1] Όπως γράφω στην αρχή, έκανα κάποιες τροποποιήσεις στα υλικά (στα μπαχαρικά, αποκλειστικά) επειδή δεν είχα κάποια από αυτά. Έτσι, αντικατέστησα το pul biber (που στην πραγματικότητα είναι ψιλο-θρυμματισμένη καυτερή πιπεριά), με σκόνη καυτερής κόκκινης πιπεριάς αλλά και λίγο μπούκοβο, άλλαξα την παραδοσιακή πάστα κόκκινης πιπεριάς με μία πάστα mix, από πιπεριές φλωρίνης με μία νότα καυτερής πιπερίτσας, δικής μας… παραγωγής, και δεν έβαλα νιφάδες ντομάτας (αν και είναι πολύ-πολύ εύκολες στην ετοιμασία τους, θέλουν όμως τον χρόνο τους και εγώ δεν τον είχα).Μία αλλαγή την έκανα και στη χρήση της μαρινάδας. Όπως θα δείτε στα βήματα της συνταγής και στις φωτογραφίες τους, η πρώτη στρώση στην κατσαρόλα είναι καθαρό κρέας, καθαρισμένο από τη μαρινάδα του (ξέπλυνα τα κομματάκια μέσα στο ζωμό που θα χρησιμοποιούσα στη συνέχεια) και χωρίς σάλτσα. Έτσι, μου έμεινε μεγάλη ποσότητα μαρινάδας, την οποία διέλυσα με μία ποσότητα από το ζωμό και την χρησιμοποίησα στο τέλος, μαζί με το ζωμό, για το μαγείρεμα του ρυζιού (βήματα 28 και 29). Του έδωσε μία υπέροχη νοστιμιά, και ας του άλλαξε το χρώμα (στις φωτογραφίες της mm φαίνεται ολόλευκο…). Δεν πειράζει, ας δώσω και ένα δικό μου στοιχείο στο πιάτο, από αντιγραφή σε αντιγραφή το πάω…Το φαγητό της original, ανατολίτικης, συνταγής (ÇEVİRME PİLAV το όνομά της), γίνεται με αρνί ή και με κοτόπουλο. Ενίοτε και με μοσχαράκι. Επίσης, μπορεί να περιλαμβάνει και άλλα λαχανικά, όπως κολοκυθάκια, πιπεριές, ίσως και ντομάτες, πάντα τηγανισμένα ελαφρά (σε βούτυρο ή ελαιόλαδο ή και μείγμα των δύο αυτών λιπαρών ουσιών) και πάντα σε στρώσεις.Οι στρώσεις αυτές, εκτός από το πολύ ωραίο οπτικό αποτέλεσμα, καταλαβαίνω ότι έχουν και ένα άλλο σκοπόΣτρωμένες έτσι ώστε τα υλικά να επικαλύπτονται ελαφρά μεταξύ τους και έτσι να δημιουργούν η κάθε μία τους μία αδιαπέραστη επιφάνεια, εμποδίζουν το ρύζι να “βουλιάξει” ανάμεσά τους και να φθάσει στον πάτο του μαγειρικού σκεύους. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται το ωραίο οπτικό αποτέλεσμα με το ρύζι αλλά και τα λαχανικά και το κρέας σε διαδοχικές στρώσεις, διακριτές μεταξύ τους.Ένα πολύ νόστιμο και εντυπωσιακό πιάτο, που σας προσκαλεί να το δοκιμάσετε με την πρώτη ευκαιρία!!!Όσον αφορά στην αξιολόγηση της βαθμολογίας και στους χρόνους, εάν υπήρχε τέτοιο πεδίο, θα έλεγα πως είναι “ελαφρά μπελαλίδικο” (έχει τέσσερα διαφορετικά σοταρίσματα/τηγανίσματα –κρέας, κρεμμύδι, μελιτζάνες, πατάτες). Επειδή μάλιστα τόσον οι μελιτζάνες όσο και οι πατάτες βγαίνουν αρκετές, θα πρέπει είτε να χρησιμοποιήσετε φαρδύ τηγάνι, είτε να τις τηγανίσετε σε 2 δόσεις. Πέραν αυτού όμως δεν έχει καμία δυσκολία, είναι ένα πιάτο που μπορεί να φτιάξει και αρχάρια στην κουζίνα. Όσο για τους χρόνους, με τη φωτογράφιση τόσων βημάτων …έχασα τον λογαριασμό. Έτσι, οι χρόνοι που δίνω είναι στο περίπου, όσο θυμάμαι να έκανα.Καλή σας επιτυχία, αξίζει να το δοκιμάσετε!Συνταγή αφιερωμένη σε εκείνους που τρελλαίνονται με “συνταγές-σήριαλ”. Παρά μία τεσσαράκοντα, παίδες!!! ggr -
Πατάτες Arrosto Πατάτες Arrosto
Δύο είναι οι λόγοι που ερίζουν σχετικά με το ποιά υπήρξε η αφορμή για το ανέβασμα αυτής της συνταγήςΟ πρώτος, η αναπάντητη για περισσότερο από δέκα μήνες ερώτηση της NPB σε μία άλλη συνταγή για πατάτες, (“πατάτες με φασκόμηλο”), με προέτρεψε για μία συνταγή πιο γρήγορη, που να μπορεί να γίνει, σχεδόν, “στη στιγμή”. Τι κι αν δεν ανέβασα εκείνη, NPB, αυτή είναι ακόμη καλύτερη.Ο δεύτερος, ήταν κάτι άθλιες πατατούλες που είδα να σερβίρουν σε ένα παρακμιακό τουριστικό εστιατόριο, στην παραλία που έκανα μπάνιο, σε ένα δύσμοιρο ζευγάρι ελλήνων τουριστών, που με έκανε να σκεφθώ“ε, όχι, πρέπει να μάθουμε να απαιτούμε κάποια, ψήγματα τουλάχιστον, ποιότητας” .Η συνταγή που ακολουθεί είναι πανεύκολη, γρήγορη στην προετοιμασία της και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Πατάτες όπως θα τις τρώγατε μόνο σαν προσκεκλημένοι στον ..... Όλυμπο. Κάποιες άλλες εποχές.Λίγα μυστικά ακόμαΕπιλέγουμε πατάτες που να μη περιέχουν πολύ νερό, καλλίτερα η σάρκα τους να είναι στεγνή.Πριν να τις σερβίρουμε, τις βάζουμε πάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να απομακρυνθεί το παραπανίσιο λάδι.Εάν προσθέσουμε στο λάδι και λίγο ζωμό κρέατος που έχουμε πρόσφατα ετοιμάσει για κάποιο άλλο φαγητό και έχει περισσέψει (ή έχουμε κρατήσει στην κατάψυξη, ή τον φτιάξουμε εκείνη την ώρα, σε καμμία περίπτωση, πάντως, από έτοιμους κύβους της αγοράς, αυτοί και εάν είναι ΕΠΙκίνδυνο πράγμα), οι πατατούλες θα πάρουν μία ελαφριά γεύση κρέατος, που σε κάποιους αρέσει.Το γύρισμά τους, είτε στο τηγάνι είτε στο ταψί, καλό είναι να μην είναι συχνό και να γίνεται με απαλές κινήσεις, εάν δεν θέλουμε να διαλυθούν οι πατατούλες μας.Σας το υποσχέθηκα, οι πατατούλες θα είναι ΠΕΝΤΑνόστιμες, τραγανές-τραγανές από έξω και μαλακές στο εσωτερικό τους. Ιδανικές, εκτός από κυρίως πιάτο, και σαν συνοδευτικό σε πάρα πολλά άλλα πιάτα. Αλλά και μία νόστιμη πρόταση για να τις συμπεριλάβετε σε ένα προσεχές μπουφέ σας.Για αυτήν την τελευταία περίπτωση, υπάρχει ένας τρόπος για να κερδίσετε τον θαυμασμό των προσκεκλημένος σας όχι μόνο με την γεύση του πιάτου αλλά και με την εμφάνισή του. Πριν κόψουμε τις πατάτες σε κυβάκια (και αφού τις καθαρίσουμε) τους δίνουμε, με ένα κοφτερό μαχαίρι, σχήμα ενός παραλληλεπίπεδου. Κόβουμε, δηλαδή όλες τις “καμπύλες” τους και της δίνουμε τη μορφή ενός, ας πούμε, “κουτιού παπουτσιών”. Τώρα πια είναι πολύ εύκολο να κόψουμε αυτό το “κουτί” σε εντελώς ομοιόμορφα κυβάκια, πλευράς 3 εκ. (το πολύ, όχι μεγαλύτερα). Μετά το ψήσιμό τους, φαντασθείτε τις πατατούλες αυτές, ομοιόμορφες όλες, σαν να είναι αποτέλεσμα κλωνοποίησης, αραδιασμένες με τάξη σε μία μεγάλη πιατέλα. Ούτε ο στρατός του Χίτλερ στις παρελάσεις του δεν παρουσίαζε τόση τάξη και αρμονία. Εγώ, σαν φανατικός λάτρης του φαγητού αλλά και αντιναζί, θα τις “εξολόθρευα” ευχαρίστως ..... Μετά από μια-δυό φορές θα μάθετε να κανονίζετε ακριβώς τον χρόνο ψησίματος ανάλογα με το μάτι της κουζίνας ή τον φούρνο σας. Τα κομμάτια που περισσεύουν από αυτή την “άσκηση γεωμετρίας” σας, μπορείτε να τα μαγειρέψετε σε μία άκρη του ταψιού (ή σε ένα άλλο τηγανάκι) για να μην ανακατευθούν με τις “γεωμετρικές” ή να τις χρησιμοποιήσετε σε κάποιο άλλο φαγητό του μπουφέ. ggr
Περισσότερες συνταγές
Σχόλια