#Ημερολόγιο2023

Πρώτη φορά εκανα την συνταγη από ενα βιντεο ξενοδοχειου από Gran Canaria. Σημερα συνδυασα to video, λίγο Ακη και λίγη Αργυρώ (η δευτερη πολλες ομοιοτητες με το βιντεακι) και κρατησα λεπτομερειες υλικών και εκτελεσης. Δεν βρηκα μύδια ομως στον ψαρά. Next time.

Η παέγια είναι ένα παραδοσιακό φαγητό της Ισπανίας. Είναι ένα νηστίσιμο πιάτο με απίστευτες γεύσεις που μυρίζει θάλασσα. #Βιβλίο

#νηστίσιμο

Ισπανικό φάγητό που μοιάζει με τα δικά μας λαδερά αλλά περισσότερο χρησιμοποιούμενο ως ορεκτικό!Λίγα μυστικά ακόμαΕίδα κάποτε ένα κόλπο για το καθάρισμα των ελιών που βοηθάει πού και το κάνω πάντα έκτοτετοποθετώ ένα μαχαίρι με την πλατιά πλευρά του πάνω στην ελιά και χτυπάω δυνατά με την παλάμη μου. Έτσι βγαίνει το κουκούτσι εύκολα και κόβεται μετά η ελιά άνετα σε κομματάκια.

Μπορεί η παέγια να είναι ισπανικής προέλευσης μπορούμε όμως να παρακάμψουμε τις διάφορες συνταγές των chefs και να την κάνουμε σύμφωνα με τα δικά μας γούστα!!! Επί παραδείγματι εμένα που δε μου πολυαρέσει ο αρακάς τον αντικατέστησα με τα υπέροχα πιπεράκια Άτσαλου.Δεν αφαιρούμε όμως πότε την υπερτραφή με τις μαγικές ιδιότητες, το εξαιρετικό χρώμα και την υπέροχη γεύση, και μιλάμε φυσικά για τον κρόκο Κοζάνης!! #ελληνικόςκρόκος.

Ισπανική παέγια. #2020

Για όσους αγαπούν την παέλια, αλλά δεν είναι λάτρεις των θαλασσινών. Γίνεται με κοτόπουλο, λουκάνικο, λαχανικά και γαριδούλεςΛίγα μυστικά ακόμαΠήρα τη βασική σύνταγή παέλιας με θαλασσινά και την εμπλούτισα και προσάρμοσα στο γευστικό γούστο μου! Το αποτέλεσμα στη φωτογραφία. Καλή επιτυχία !

Είναι από της διασημότερες και καλύτερες συνταγές για Ισπανικά Churros. Την ανακάλυψα σε ένα περιοδικό που εν όψη Χριστουγέννων είχε ειδικό αφιέρωμα στις τοπικές συνταγές της Ισπανίας. Επειδή στο διαδίκτυο θα βρείτε πολλές και διάφορες συταγές για το εν λόγω έδεσμα, η συγκεκριμένη είναι μια αυθεντική μιας και δεν περιέχει γάλα και δεν μυρίζει αυγά, κάτι πολύ σημαντικό για τα Τσούρος (Churros). Για την Ελληνική κουζίνα θα έλεγα ότι είναι κάτι ανάμεσα σε τουλούμπα και λουκουμά. Είναι πάρα πολύ αφράτα και μοσχοβολάνε φρέσκα υλικά. Τρώγονται σκέτα, με ζάχαρη άχνη, γλάσο καραμέλας, με ζάχαρη και κανέλα ή με γλάσο σοκολάτας σε ποικιλία γεύσεων όπως πχ λευκή, γάλακτος, πραλίνα φουντουκιού, kinder Bueno κτλ ακόμα και σοκολάτα με καφέ espresso . Τώρα τα Χριστούγεννα πωλούνται σε όλα τα Χριστουγεννιάτικα events και στοιχίζουν τα 5 τεμάχια 5 ευρώ παρακαλώ. Με αυτήν την συνταγή, στο ίδιο κόστος (ίσως και λιγότερο) βγαίνουν γύρω στα 20-25 τεμάχια. Αξίζει να τα δοκιμάσετε είναι πεντανόστιμα και χάρη στο σχήμα που παίρνουν όταν τηγανίζονται πολύ χαριτωμένα και παιχνιδιάρικα!!!!

Είμαι ταυτόχρονα θυμωμένη και περήφανη για τον εαυτό μου. Περήφανη γιατί έφτιαξα ένα πιάτο που τρέλανε όλη τη γειτονιά από τα αρώματα και εμάς όταν το γευτήκαμε και θυμωμένη γιατί για ακόμα μια φορά δεν έβγαλα μια φωτογραφία που να αναδεικνύει πόσο μα πόσο νόστιμο και γευστικό φαγητό είναι!! 😎😎😱😱😱Τέλος πάντων, ξεπερνάω το θυμό και παραμένω στην περηφάνια γιατί πραγματικά, όσο και να μη φαίνεται στη φωτογραφία, είναι μια συνταγή που αξίζει να δοκιμάσει ο καθένας γιατί είναι σούπερ απολαυστική και εύκολη γιατί είναι όλα σε ένα σκεύος και τελειώνεις!Το εγγυώμαι, δε θα απογοητεύσει κανένα! 😀😀😀Σημ. 1.Αν έχετε ισπανικό λουκάνικο τσοριθο ακόμα καλύτερα, εγώ έβαλα χωριάτικο και ήταν τέλειο!Σημ.2. Εγώ το ήθελα πικάντικο οπότε έβαλα γενναίες δόσεις μπαχαρικών και τσίλι. Εσείς προσαρμόστε ανάλογα με τα γούστα σας.

Μια απίθανη συνταγή για "βασιλόπιτα" που μας έρχεται από την Ιβηρική Χερσόνησο.Ένα αφράτο ψωμάκι, σαν μπριός, σαν τσουρέκι, σαν διασταύρωση των δύο, μια ανάλαφρη και αεράτη κρέμα για γέμιση, κροκαν αμυγδάλου, φρουί γλασσέ και μπόλικη κρυσταλλική ζάχαρη για από πάνω.Μας το έφερε στο χορευτικό ένας συγχορευτής άρτι αφηχθείς από Μαδρίτη και μας εντυπωσίασε όλους ομολογώ.Roscon de Reyes σημαίνει το δαχτυλίδι του Βασιλιά και είναι πράγματι πολύ βασιλικό γλυκό, πλούσιο και εντυπωσιακό.Ουσιαστικά το γλυκό αυτό σερβίρεται τα Θεοφάνια, που είναι και η μέρα που τα παιδιά παίρνουν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα τους. Το "φλουρί" είναι συνήθως μια φιγούρα που αντιπροσωπεύει το μικρό Ιησού και που το κρύβουν μέσα στην κρέμα της γέμισης.

«Πεινάω» μου είπε η Α. καθώς γυρίζαμε από ανοιξιάτικη ποδηλατάδα στο Φάληρο. «Το φαγητό μπορεί να είναι έτοιμο σε δέκα λεπτά» της είπα, έχοντας κατά νου τα –ήδη βρασμένα, πασχαλιάτικα- αυγά. Δε με πίστεψε. Μα σε δέκα λεπτά όντως τρώγαμε!